نصب یا پیادهسازی، نظام نامهندسی کامپیوتر
انگ تأسیساتی بودن یا آتشنشانی بودن گویی از واحد انفورماتیک برداشته نمیشود از دیرباز تاکنون فرقی بین کسی که یک مغازه خدمات کامپیوتری در بازار دارد با کسی که دوره مهندسی کامپیوتر را با چندین سال تجربه و تحصیل مرتبط گذارنده ازنظر مردم تفاوتی با هم ندارند. بدتر از این با تمام تحصیلات تخصصی این حوزه، حتی تا درجه فوق دکترا، شما بهعنوان یک متخصص کامپیوتر فاقد نظاممهندسی هستید، اما یک وکیل، پزشک یا مهندس ساختمان، عمران و یا معماری میتواند برای خود سیستم نظاممندی داشته باشد، صاحب امضا و کد خاص باشد، دارای اسمورسم و دفترودستکی باشد و از مزایای آنهم بهرهمند و در تمامی محافل حقوقی قادر به دفاع از حقوق خود است اما متأسفانه متخصصین کامپیوتر از این حیث بینصیباند.
بگذریم که در اثر بده، بستانهای فراوان بین مجلس، شورای انفورماتیک و نظام صنفی رایانهای کشور و... این مهم به سرانجام نرسید، خبر "سازمان نظام صنفی رایانهای با تشکیل سازمان نظاممهندسی فناوری اطلاعات مخالفت کرد" ، که در صفحه نخست هفتهنامه عصر ارتباط شماره ۳۵۵ در ۱۸ اردیبهشت ۸۹،چاپ شد، که گویای همهچیز بود.
علت عدم شکلگیری نظاممهندسی کامپیوتر چیست؟
برخی اعمالنفوذ سازمانهای دولتی ذیربط را عنوان میکنند و خیلیها میگویند بده بستانهای درونسازمانی بین سازمانهای فوق، علت جلوگیری از این موضوع است و برخی نیز فراگیر شدن فنهای فناوری باعث افزایش دست در بازار شده که تصمیمگیری را سخت کرده...
از زمانی که مفهوم PC یا Personal Computer به میان آمد و هر فردی توانست یک کامپیوتر داشته باشد و برای خودش ویندوز و سایر نرمافزارهای لازم را نصب کند داعیه اینکه"منم کامپیوتر بلدم" بهسرعت فراگیر شد و میشود گفت هرکسی که یک نوت بوک یا کامپیوتر دارد به علم کامپیوتر حتی در حد مقدماتی اشراف دارد!
هرچه باشد درهرصورت ما مهندسین کامپیوتر فاقد فرایندهای مهندسیشدهایم و تفاوتی با افراد عادی فعال در این حوزه نداریم.
دلایل زیادی سبب رشد چنین تفکری شده و مهندسین را به سرمنزل یک سازمان نظاممندی شده نرساند همین امر نیز باعث تنزل جایگاه مهندسین انفورماتیک شده است اما بهواقع مهمتر از آنها به نظر من، موارد دلایل کاهش ارزش عنوان و تخصص مهندسی کامپیوتر در تمامی حوزههای زی ربط به شرح زیر است:
1. نصب بجای پیاده سازی
در تمامی حوزههای فناوری اطلاعات "نصب" وجود دارد اعم از نصب تجهیزات، نصب دستگاههای زیرساخت ارتباطی، نصب سختافزار و یا نصب نرمافزار، مهمترین شباهت اکثر متخصصین فناوری با سایر افراد عادی، در موضوع نصب است اما "نصب" که به معنی "قرار دادن چیزی در محل" است بسیار متفاوت از "پیادهسازی" است، که به معنی "قرار دادن چیزی در عمل است" مثلاً: داشتن یک خودرو جدید خوب است، قرار دادن آن در پارکینگ خوبتر، اما اگر شما نتوانید " این خودرو را برانید، ارزش زیادی ندارد. پس یک نصاب صرفاً نصب میکند که برود! و "علی میماند و حوضش!" اما یک مهندس در این بخش باید پیادهسازی کند! به عبارتی او کسی است که علاوه برقرار دادن خودرو در پارکینگ، مقدمات کاربری خودرو، استفاده صحیح از خودرو و نحوه راندن آنها آموزش میدهد و حتی درنهایت، پشتیان شما خواهد بود این یعنی صفرتا صد پیادهسازی بجای نصب صرف!
زمانی که حوض میسازید، علی را با حوضش تنها نگذارید!
در حوزه فناوری نصب تجهیزات باید با اولویتهای زیر همراه باشد:
- تجزیهوتحلیل نیازمندیهای مشتری/ کاربر نهایی
- مهندسی خرید
- تهیه پیشنیازها
- ارائه پروپوزال کامل
- برنامهریزی نصب
- رعایت استانداردها
- تکمیل چکلیستهای نصب
- حفظ آراستگی و آرایش نصب تجهیز
- آموزش استفاده صحیح
- الصاق دستورالعمل استاندارد در محل نصب
- پشتیبانی از فرایند انجامشده
پس با توجه بهمراتب فوق قطعاً تفاوت چشمگیری بین یک نصاب مثلاً سرور یا دوربین شبکه با یک متخصص کامپیوتر دیده میشود،
روی صحبت ما، مدرکگرایی نیست، اینکه یک فرد عادی هم بدون مدرک مراتب فوق را بهدقت انجام دهد یک مهندس واقعی ولو تجربی است. نگاه ما پرداختن به تفاوت یک نصاب با یک متخصص کامپیوتر است!
ادامه مطلب در صفحه بعد…